Od bardzo dawna ludzkość musi żyć pod ziemią w "Labiryncie", ponieważ powierzchnia jest niezdatna do życia. Jest to miejsce zawierające przeróżne kolonie, jedna ma ekstremalnie wysoką temperaturę, podczas gdy druga jest pełna złota, srebra i innych bogactw. W jednej z kolonii o nazwie Pinyin żyje dziewięcioletnia Memenpu oraz jej ojciec, Gagamba. Utrzymują się z najniższego z możliwych zawodów jako Robotnicy. Pewnego razu dziewięciolatka błaga swojego ojca, by jako Markerzy — ludzie, którzy penetrują Labirynt w poszukiwaniu bogactw, najniebezpieczniejszy zawód, lecz zarazem najbardziej dochodowy — wyruszyli w poszukiwaniu matki, która opuściła dom i już nie wróciła. Memenpu jest osobą, która nie odpuszcza, więc Gagamba nie mógł jej puścić samej. Tak więc oboje wyruszają w podróż w swoim górniczym robocie. Wyjście z kolonii uważane jest za szaleństwo, gdyż można spotkać olbrzymiego, tajemniczego potwora. Szansa na przeżycie poza kolonią wynosi mniej niż 5%. Oto przygoda ojca i córki otoczona rodzinną miłością.